Agarta Tanrıları ve Tanrıçaları
Warning: count(): Parameter must be an array or an object that implements Countable in /home/termalkaplicalar/mitolojiktanrilar.com/wp-content/plugins/onceki-yazi-linki/onceki_yazi_linki.php on line 56
Geçen yüzyılın ortalarında Amerikalı bir üreme uzmanı George Wight, Dünyamızın mağaralarını ve yer altı alemlerini keşfetmeye çalıştı. Evrende sadece medeniyetler olmadığına, aynı zamanda yüzeyimizin altında olduğuna inanıyordu. Küçük bir grup meraklıyla çeşitli mağaraları keşfetmeye başladı, ta ki sonunda ABD’nin Arkansas eyaletinde yüzeyin altında gerçekten şaşırtıcı bir şey bulana kadar. George Wight bu yeraltı medeniyetiyle temasa geçti ve daha sonra onun üst dünyada (yüzeyde) var olan tüm kanıtları ve kayıtları gizemli bir şekilde kaybolmaya başladı.
Slovakya’da, Antonin Horak’ın anlattığı gizemli bir ay şaftıyla ilgili büyüleyici bir hikayemiz var. Makalesi ilk olarak ABD’de (Mart 1965’te) İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra göç ettiği bir speleoloji haber bülteninde yayınlandı. Bay Horak, II.Dünya Savaşı’nda yerel (Çekoslovak) Nazi karşıtı harekete katıldı ve talihsiz bir günde Alman askerleri onu yaraladığında, kendisini Zdiar yakınlarındaki bir mağaraya götüren bir adamın bulunduğu yakındaki bir köye sakladı. Bay Horak orada, sonu olmayan hilal şeklindeki kayaya oyulmuş (neredeyse) dikey bir tünel gördü. Ünlü bir Fransız gizem yazarı olan Jacques Bergier, Horak’ın bulgusunu, keşfedilmesini bekleyen en büyük mucizelerden biri olarak tanımladı.
Ünlü bir İngiliz kâşif, Percy Fawcett, Matto Grosso bölgesindeki Brezilya ormanında, yerel Kızılderililerin dediği gibi, uzun yıllardır burada sürekli olarak yanan “ebedi ışıkların” fark edildiğini bildirdi. Percy Fawcett, mitolojik Atlantis’in bir savunucusuydu ve burada kayboldu. Bazıları onun bu yeraltı dünyasına girdiğini söylüyor.
Amiral Richard Evelyn Byrd, Jr., ünlü bir ABD deniz subayıydı ve gizli günlüğü, içi boş toprağın içine girme ile ilgili notları ortaya koyuyor: “Buraya girmenize izin verdik çünkü asil karakteriniz ve Yüzey Dünyasında tanınmışsınızdır. , Amiral. ” Günlüğünde ayrıca üzerinde gamalı haç bulunan UFO’ları görmekle ilgili notlar da var: “Yan yana hızla kapanıyorlar! Disk şeklindeler ve onlara ışıltılı bir nitelikleri var. Şimdi üzerlerindeki işaretleri görebilecek kadar yakınlar. Swastika !!! ”
Hindu mitolojisinde Nagalar (Sarpas olarak da adlandırılır) ve Agartha
İçindekiler
Lord Shiva boynuna her zaman kobralar takar. Yılanlar gücü ve korkuyu sembolize eder. Nagaların teriomorfik (insan-hayvan) formları, İndus Vadisi uygarlığının (MÖ 2500-1800) zamanlarına kadar izlenebilir. Nagalar neredeyse her zaman Lord Shiva ile ilişkilidir ve bu nedenle görüntülerinin çoğu Shiva tapınaklarında bulunur. Yılan ibadeti (ofiyolatri), sadece Kızılderililer tarafından değil, tüm dünyada uygulanan eski bir kültdür. “Naga”, kobra için Sanskritçe bir kelimedir. Hindu mitolojisinde, ölümcül de olsa bir Naga veya Nagini’nin zehiri, ölümsüzlük iksirini de taşır.
Agni Purana (Bölüm 8, Coğrafya, Astroloji ve Zaman Döngüleri) diyor ki: “Yeraltı yeraltıdır. Bu da yedi bölgeden oluşur ve isimleri Aata, Vilata, Sutala, Taketala, Mahatala, Rasatala ve Patala’dır.”
Yüce Naga, Lord Vishnu’nun yatağı olan Shesha’dır; Ananta olarak da bilinir, sonsuzluğu temsil eder.
Mahabharata, Nagas’tan Kadru ve Kasyapa’nın oğulları olarak bahseder. Sadece Manasa’nın (Kobralar Kraliçesi) ebeveynliği tartışmalı. Bazı hikayeler onun Lord Shiva’nın kızı olduğunu söylüyor.
Nilamata Purana, Keşmir bölgesine adanmış bir Naga Purana’dır. Keşmir Nagalarının Kralı Nila burada anlatılıyor.
Mayashilpa (Shilpa Shastras’ın bir bölümü olan eski bir metin, el sanatları anlatan bir Hindu metni grubu) Yedi Büyük Nagayı belirtir: Vasuki (bazen Basaki olarak da yazılır), Takshak, Karkotak, Padam (Padma olarak da yazılır), Mahapadam (ayrıca Mahapadma olarak yazılır), Sankhpaul (Sankhapala olarak da yazılır) ve Kulika.
Hindular Hollow Earth veya Agartha’yı Patala olarak bilirler. Markandeya Purana’da (Canto XXIII – Kuvalayasva’nın Patala ziyareti) şöyle yazılmıştır: “Ve onu oradan çizerek prensi Patala’ya götürdüler; ve Patala’da ikisini de kapşonlarında mücevherlerle ışıltılı genç Nagalar olarak gördü svastika işaretleri. ”
En önemli beş Naga
Tüm Büyük (Maha) Nagalar kardeştir, Shesha onların en büyüğüdür.
Ananta veya Shesha, tüm Nagaların Kralıdır; Bhagavata Purana’ya göre, o Yüce Tanrı’nın Avatar’ıdır.
Vasuki, Lord Shiva’nın ateşli adanmışı ve Naga Rajas’tan (Nagaların Kralları) biridir.
Takshaka veya Taxak’tan Mahabharata’da bahsedilmektedir (Kitap 1, Adi Parva, Paushya Parva, Bölüm III.): “Uttanka, ‘Efendim, Naga kralı Taksaka, işimi rahatsız etti ve Nagalar. ”
Karkotaka, muazzam sihirli güçlere sahip güçlü bir Naga kralıdır.
Pingala, “Dört Büyük Hazine” nin mitolojik hikayesiyle ilgilidir.
En önemli sekiz Nagalar
Hindu Puranaları ayrıca “sekiz büyük yılan” veya “Ashtanaga” yı da tanımlar; Yukarıdaki listeye eklenirse, aşağıdaki üç Nagas sekiz sayısını oluşturacaktır: Padma, Mahapadma ve Kulika.
Yılan olarak Ana Tanrıça
Tacının üzerinde yükselen beş başlı bir kobra ile tasvir edilen Karumariamman, ağırlıklı olarak güney Asya’nın kırsal bölgelerinde tapınılan ana güney Hindistan Ana Tanrıçasıdır. O bir Nagini (dişi bir Naga) değil, kobra olarak ilk şeklini alan Durga’nın (İlahi Ana) ilkel formu. Mari, Maariamma, Amman olarak da bilinir, Hindu tanrıçaları Parvati (Durga) ile yakından ilişkilidir. Mari adının Hıristiyan Mary’ye (İsa’nın annesi) fonetik benzerliği çarpıcıdır.
Surasa ve Naga Mata, Yılan Anne’nin (kobra şeklindeki Ana Tanrıça) alternatif isimleridir.
Hindu Yılan Festivalleri
Nag Panchami, Hindular tarafından (yazın) yılda bir kez kutlanan bir yılan festivalidir. Bu hayırlı günde şu beş Nagaya tapılır: Ananta, Vasuki, Taxak, Karkotaka ve Pingala. Bununla birlikte, Hindular yerel geleneklerine uygun olarak yukarıdakilerin yerine diğer Naga tanrılarını seçebilirler (örneğin, Manasa, Nag Panchami’de tapılan Nagalar arasında görünür).
Naga Chaturthi Osha, Orissa’da (Hindistan’ın bir eyaleti) kadınlar tarafından Kartik’in parlak on beş gecesinin (Eylül-Ekim) 14. gününde gözlenen bir oruçtur.
Diğer Nagalar
“Nagalar” terimi aynı zamanda Hindistan’ın tarihi bir savaşçı kastına da atıfta bulunuyor ve bazı bilim adamları, bu kastın kıyafetlerinin bir parçası olarak kobra başlıklarını kullandığını söylüyor.
Gogaji, Rajasthan’ın (Hindistan) bir halk tanrısıdır. Yılan tanrısı olarak saygı duyulan bölgenin bir savaşçı-kahramanıdır.
Yılan tanrısı Iggutappa, Lord Subramani’nin (Lord Murugan-Skanda, Lord Shiva’nın küçük oğlu) enkarnasyonudur.
Kaliya, Yamuna Nehri’nde yaşayan zehirli ve öfkeli bir Naga idi.
Ketu, Rahu’nun bedeni; bir Naga’nın başını ve kuyruğunu oluştururlar.
Naagarajavu (yılan tanrısı) Hindistan’ın Alappuzha kentinde küçük bir köy olan Chenkara’da çok seviliyor.
Nagaraja, iki Sanskritçe kelimenin birleşimidir – Naga (kobra) ve Raja (kral). Birkaç büyük Naga Nagarajas’tır – örneğin, Vasuki, Takshak ve Ananta. Nagaraja terimi aynı zamanda toplu olarak bu üç yılan tanrısına da atıfta bulunur.
Naka tampiran, birçok güney Hindistan köyünde yaygın bir yılan tanrısıdır.
Sri Kalahasti, Lord Shiva’nın üç sadık adanmışını temsil eder: Örümcek, Yılan ve Fil.
Asvasena Naga, Takshaka’nın oğluydu; Khandava Ormanı’nda (destan Mahabharata’da adı geçen eski bir orman) yaşadı.
Naginis (kadın Nagalar)
Kadru, bir kız kardeşi Vinata’ya sahip olan Hindu atalarının yılan annesiydi. O da Manasa gibi tek gözlü tanrıça olarak adlandırılır. O Sarpamatar veya “Yılanların Annesi” dir. Hem Kadru hem de Manasa’nın kız kardeşleri vardır ve her ikisinin de “tek gözlü tanrıça” adı vardır (bu tanrı için neden “tek gözlü” teriminin kullanıldığını öğrenmek için aşağıdaki Manasa’ya bakın).
Khodiyar Maa, aracında timsah bulunan büyük bir Naga tanrıçasıdır. Hikayesi MS 700 civarında ünlü olduğu zaman başlıyor.
Padmavati (nilüferin sahibi) veya Vishahara (zehri yok eden) olarak da bilinen Manasa, yeraltı dünyasının Hindu Kraliçesidir (Yunan tanrıçası Persephone’ye benzer); o Vasuki’nin kız kardeşi. Manasa, Lord Shiva’nın menisi Rajnagar’da (Batı Bengal’de bir kasaba) bir gölet olan Kalidaha havuzunun kıyılarına dokunduğunda bir lotus yaprağında doğdu.
Manasa’ya “tek gözlü” tanrıça denir çünkü Parvati onun gözlerinden birini yakmıştır. Bunu yapmasının nedeni, onu kıskanmasıydı.
Neta Devi, Manasa Devi’nin kız kardeşi.
Naga prensesi Ulupi, Arjuna’nın karısıydı; bir oğulları İravat vardı.
Nagaların Renkleri
Vasuki – inci beyazı; Taksaka – parlak kırmızı; Karkotaka – siyah; Padma – pembe yontma; Mahapadma – beyaz; Sankhapala – sarı; Kulika – kırmızı. Bu büyük yılanların iki dili ve insanlarının üzerinde parlak taşlar taşıyan yedi yılan başlı bir başlığı vardır.
Nagaların İncileri
Naga Mani, “kobra incileri” için kullanılan bir terimdir; birçok renkte görünürler ve kutsal Hindu metinlerinde de referansları vardır. Bazıları, özellikle geceleri, sihirli bir ışıltı yayar.
Hindistan dışındaki mitolojilerde yılanlar
Yılanlar düzenli olarak yeraltı dünyasının koruyucuları, üst ve alt dünyalar arasındaki haberciler olarak görülüyordu. Yunan mitolojisindeki Gorgonlar, bakışları eti taşa çeviren yılan kadınlardı; en ünlüsü Medusa’ydı (saçının yerine yılanlar vardı).
Amerika
Ayida-Weddo, Haitili bir gökkuşağı yılan tanrıçasıdır.
Gukumatz (Kiche Maya) tüylü bir yılan tanrısı ve yaratıcısıdır.
Kukulkan (“Tüylü Yılan”), önemli bir Güney Amerika yılan tanrısının adıdır. Tüylü bir yılan ilahiliğin tasviri, Mezoamerika’nın diğer kültürlerinde mevcuttur. Kukulkan, Kiche Maya’dan Gukumatz ve Azteklerden Quetzalcoatl ile yakından ilişkilidir.
Zombi, Batı Afrika Vodun ve Haiti Voodoo’nun bazı kültlerinde bir yılan tanrısının adıdır.
Japonya
Mizuchi, Japon yılanı benzeri bir yaratıktır.
Yato-no-kami, Japon folklorunda yılan tanrılardır.
Çin
Bashe, filleri yiyen piton benzeri bir Çin mitolojik dev yılanıdır.
Gong Gong, yılana veya ejderhaya benzeyen bir Çin su tanrısıdır (bir deniz canavarı).
Beyaz Yılan, eski bir Çin efsanesinde adı geçen bir yılandır.
Xiangliu, Çin mitolojisinde dokuz başlı bir yılan canavarıdır.
Zhulong, Çin mitolojisinde dev bir kırmızı draconic güneş tanrısıdır. İnsan yüzü ve yılan gövdesi vardı.
Afrika
Mamlambo, Güney Afrika ve Zulu mitolojisinde yılan benzeri büyük bir yaratık olarak tanımlanan bir tanrıdır. Zimbabwe’deki Mamlambo, Inyaminyami (Zambezi nehri yılan tanrısı) ve Batı Afrika’nın Mamiwata tanrısı ile özdeşleştirilebilir. Hindistan ve Zimbabwe’nin uzun bağları olduğu ve Tantrizmin “Büyük Muhafaza” (“büyük kadının evi”) Mumbahuru’da uygulanabileceği araştırmalarının kabul ettiği bir teori var; arkeologlar burada Hint kökenli nesneler buldular.
Antik Avrupa
Lamia, Yunan mitolojisinde Naga benzeri bir şeytandı.
Zeus’un kızı ve yeraltı kraliçesi Persephone, bir Yunan yeraltı tanrısıydı; Hindu yılan tanrıçası Manasa’nın Yunanca karşılığıdır.
Sirona, Kelt mitolojisinde ağırlıklı olarak Doğu Orta Galya’da (Batı Avrupa’da bir bölge) tapılan bir tanrıçaydı. Bir dizi yazıt, yılanları taşırken tasvir ediyor.
Avustralya yerli mitolojisi
Yılan tanrıları şunlardır: Ungud, Galeru (veya Galaru), bir gökkuşağı yılanı; Dhakhan, dev bir balığın kuyruğuna sahip dev bir yılan olarak tanımlanır; Wollunqua (veya Wollunka, Wollunkua) yağmur ve doğurganlığın yılan tanrısıdır; Julunggul (Arnhem Land), Kalseru olarak da bilinen bir gökkuşağı ve doğurganlık yılan tanrıçasıdır; Akurra, Güney Avustralya’nın Aborijin halkının bir yılan tanrısıdır.
“Sarmal olan” anlamına gelen Mehen, eski Mısır’ın mitolojik bir yılan tanrısı anlamına gelir.
Wadjet Mısırlı bir yılan tanrıçasıydı.
Sonuç
Hıristiyanlar yılanları sadece Şeytan ile ilişkilendirirler ve ilkel tarihimizde yılanlar hem iyi hem de kötü zeki yaratıklar olarak gerçekten var olmuş olabilir. İncil’den alınan aşağıdaki ayetler (Yuhanna 3: 14-15), yılanın gücün sembolü olduğunu doğrulamaktadır: “Ve Musa, çöldeki bir direğin üzerindeki bronz yılanı kaldırırken, İnsan Oğlu da yukarı kaldırılmalıdır. O’na iman eden herkesin sonsuz yaşama sahip olacağı. ”
Bir önceki yazımız olan Mitolojide İskandinav Tanrısı Thor Kimdir? başlıklı makalemizde iskandinav mitolojisi, mitolojide thor ve Mjöllnir Çekici hakkında bilgiler verilmektedir.