Yunan Mitolojisinde Büyü ve Anlamı
Yunanlılar için büyücülük (mageia veya goeteia), uğursuz büyüler ve dualar (epodai), lanetli haplar (katadesmoi), şifa iksirleri ve ölümcül zehir (pharmaka), muska (periapta) ve güçlü aşk iksiri (philtra) dahil olmak üzere geniş bir konuydu. . Antik dünyada büyü, batıl inanç, din, bilim ve astroloji arasındaki ayrım modern dünyada olduğu kadar net değildi. Bu gizemli ve sarmalayıcı büyü sanatı, hem erkek hem de kadın usta sihirbazlar tarafından, insanların günlük yaşamlarında kendilerine yardım etmelerine ve mutluluklarının önünde duran engelleri aşmalarına yardımcı olmak için uygulanmaktadır.
Yunan Mitolojisinde Büyü
Mageia’nın ilk öğrencileri, büyücüler, en azından Yunanlılar için, Pers’in magoi rahipleri; Sadece bilinmeyeni taşıyan bilgeler olarak değil, matematik, kimya gibi çeşitli alanların ustaları olarak da kabul edilirler. Ölüm, kehanet ve iblislerle ilgili olarak, sihirbazlardan kesinlikle korkulur ve toplumun kenar mahallelerindeki yaşamları, bu büyücülerin genellikle fakir oldukları ve hayatta kalmak için yardım almaları gerektiği anlamına gelirdi.
Yunan Mitolojisi’nde Büyü
İçindekiler
Büyü, antik Yunan mitolojisinde ve ilişkili olduğu karakterlerde karşımıza çıkar; Hermes, Hekate (ay ve cadılar tanrıçası) ve Kirke’dir. Kirke aynı zamanda şifalı otlar ve iksirler konusunda uzmanlaşmış ve Odysseus’un Hades’in ruhlarını çağırmasına yardım eden Helios’un büyücü kızıydı. Efsane, sihirli iksirler ve lanetler hakkında birçok hikayeye sahiptir. Buna örnek olarak; Herkül, karısı Deianeira, bir centaur olan Nessus’un büyülü kanını alıp Herkül’ün mantosuna döktükten sonra korkunç bir şekilde öldü. Pelerini giyerken, Herkül ciddi yanıklar yaşadı ve daha sonra yaralarından öldü. Büyü ayrıca birçok kurgusal karakter tarafından, belki de en ünlüsü Euripides’in aynı adlı trajik oyununda Medea tarafından uygulanmıştır.
Büyüye İnanmak
Yunan dünyasında büyü sadece ayrıcalıklılara, yoksullara ve cahillere ait değildi. Resmi yazıtların, şehri olası afetlerden korumak için şehirler tarafından yaptırıldığı bilinmektedir. MÖ 5. yüzyılda Teos’ta olduğu gibi, devletin bir adamı ve ailesini büyücülük (pharmakadeleteria) nedeniyle ölüme mahkum ettiği durumlar da vardır. Başka bir örnekte, MÖ . yy. Theoris adında asırlık bir kadın büyücülük, büyücülük ve dağıtım için ölüme mahkum edildi. Görünüşe göre, yetkililer sihri çeşitli sonuçları olan bir uygulama olarak görüyorlardı ve bu hiç de küçük çiftçilerin dünyasına ait değildi. Elbette, tılsım ve lanetli tabletler satanları cezalandırmak isteyen Platon gibi bazı entelektüeller büyüyü kötüye kullanma olasılığını fark ettiler. Epikürcü ve Stoacı filozoflar da büyüyü ortadan kaldırmak için savaşanlar arasındaydı.
Muskalar
Yetkililerin sihir konusunda temkinli olduğu bir dönemde, birçok insan sihrin gücüne inanıyordu ve çiftçiler, aşırı hava olaylarına bağımlılıkları nedeniyle özellikle muskaların gücüne karşı savunmasız kaldılar. Örneğin, tılsımlar, o mevsimde yeterince yağmur sağlayacağı umuduyla bileğe veya boyna takılırdı. Yunan tılsımları iki ana kategoriye ayrılabilir: Tılsım/Hayırlı (iyi şanslar) ve tefilin (koruyucu). Tahta, kemik, taş ve nadiren yarı değerli taşlardan yapılırlar. Ayrıca küçük papirüs parçalarına veya metal plakaya işlenebilirler ve bir kese veya küçük kap içinde veya sadece karışık bir bitki torbası olarak bulunabilirler. Ek olarak, birkaç figür minyatür olarak giyildiğinde uğurlu kabul edilir: penis, göz, kadın cinsel organı (vulva), düğüm, kutsal Mısır bok böceği ve müstehcen bir hareket yapan masa elleri. Bu muskalardan bazıları Yunanistan’da (nazar boncukları) ve güney İtalya’da (kornişon boynuzları) hala yaygın olarak kullanılmaktadır.
Muska takmanın amaçları arasında fiziksel iyileşme, hamileliği önleme, bir spor müsabakasını kazanma, sevdiklerinizi cezbetme, hırsızları kovma, kötü ruhları kovma veya herhangi bir büyünün taşıyıcısını koruma yer alır. Bir muska yapmak için tanrılara (özellikle Hekate) dua etmek ya da sihirli güçleri olduğu söylenen saçma ya da yabancı kelimeler söylemek gerekiyordu. Muskalar sadece insanlar için değildir, duvarları, evleri ve hatta tüm şehri olumsuz olaylardan korumak için kendi başlarına muska olabilirler.
Lanet Büyüleri
Lanetler (agos, ara ve euche), özellikle cinayet gibi suçlar için, toplumsal olarak zararlı davranışları sihirli bir cezayla tehdit ederek toplumsal düzeni yeniden kurmayı amaçlar. Ayrıca kişinin düşmanlarına zarar vermenin bir yolu olarak kabul edilir. Lanetli tabletler genellikle metal plakalar (genellikle kurşun) şeklinde olup, üzerine lanetin kazındığı, daha sonra yuvarlandığı veya büküldüğü, bazen çivilerle çivilendiği ve toprağa, bir mezar veya kuyuya gömüldüğü şeklindedir. Lanetler, papirüs ve kireçtaşı parçalarına da yazılıdır. Balmumu veya kil figürler, lanetin kurbanlarına benzemek için yapılırdı. Elleri ve ayakları bağlı veya bükülmüş ve bazen çivilenmiş veya küçük bir kurşun tabuta gömülmüşlerdi.
İlginç bir şekilde, mitolojideki şamanlar ağırlıklı olarak kadın iken, lanet ve büyü tabletleri genellikle erkek bir uygulayıcıya yöneliktir. Lanetli tabletler genellikle tartışmaları kendi lehine çevirmek için kullanılır. Bunların en erken kayıtları MÖ 6. yüzyıla kadar uzanıyor ve ticari anlaşmalar, ilişki meseleleri, hukuki ihtilaflar, intikam meseleleri ve hatta yarışmalar, spor ve tiyatroyu içeriyor. Yunan edebiyatında bütün bir ailenin veya hanedanın lanetlendiği örnekler vardır, belki de en ünlüsü Oidipus ve onun soyundan gelenlerdir.
Büyüler
Mısırlılar uzun zamandır büyüyü kullandılar (tercihen takip edilecek bir talimat listesi şeklinde) ve papirüs üzerinde büyüler yaptılar, bu duruma Yunanlılar devam etti. Bu büyülere, üreme ritüelinin bir parçası olarak faydalı özelliklerden kaçmak, şifa vermek, saldırmak, saldırtmak, ev yaratıklarından kaçmak ve hatta kendi tılsımınızı yükseltmek dahildi.
Bir önceki yazımız olan Mitolojide İskandinav Tanrısı Thor Kimdir? başlıklı makalemizde iskandinav mitolojisi, mitolojide thor ve Mjöllnir Çekici hakkında bilgiler verilmektedir.